6. Can't speak French.

Pomaga

Antonin mówi, że pomaga Ci się odrodzić. Wierzysz mu, bo chcesz tego. Każe Ci się ubierać i mówi, że to rozkaz, bo dzisiaj Cię porywa. Nie oponujesz, chcesz się rozerwać; chcesz coś przeżyć. Pytasz czy wyciągniecie też Wiśnie, ale on tylko kiwa przecząco głową, mówiąc że co najwyżej może do was dołączyć Fonteles, tym razem ty kiwasz nieprzychylnie głową. Nie wiesz czemu, ale Brazylijczyk Cię irytuje, opowieściami które snuje dotyczącymi Ciebie i Antka; tym jakie ma teorie dotyczące waszej dalszej przeszłości. W końcu gdy siadacie w jego samochodzie pytasz gdzie jedziecie, ale nie otrzymujesz odpowiedzi za to dostajesz lizaka o smaku pomarańczy tuż po tym jak mówisz, że się obrażasz. Słyszysz souriez un petit, ale nic nie rozumiesz więc udajesz, że masz pojęcie co powiedział i zgadzasz się. Śmiech Antka wypełnia wnętrze auta i zatrzymujecie się. Jesteście w wesołym miasteczku i Twój towarzysz mówi, że masz się bawić, więc bawisz się, śmiejesz, wcinasz watę cukrową koloru zielonego, jeździsz na kolejce górskiej i dwa razy odwiedzasz dom strachu. Zmęczona siadasz na ławce i nerwowo wciągając powietrze chcesz wracać, jedziecie więc do domu, ale nie domu Michała, tylko do domu Rouziera.

...i wychodzi mu to.

Adnotacja: Zaniedbuje to, oj zaniedbuje. Nie mam czasu, nie chce mi się nic i irytują mnie pewne osoby, które mam ochotę rozpierdolić tak z czystej sympatii :). Potrzebuję wolnego, pełnego chillu i odrobiny oderwania się od rzeczywistości.